Aktualności

5 marca 2023 roku w wieku 87 lat zmarł Profesor Piotr Wróblewski, pracownik Uniwersytetu w Białymstoku od zarania jego istnienia, wychowawca wielu pokoleń studentów, tłumacz, bibliotekarz, znakomity polski językoznawca, autor niezliczonych prac dotyczących podsystemu leksykalnego współczesnej polszczyzny, w tym funkcjonowania słownictwa w aspekcie semantycznym, pragmatycznym i stylistycznym. Szczególne miejsce w tych analizach zajmowało nowatorskie spojrzenie na teorię i funkcję stylistyczną metafory.

Pan Profesor – co trzeba z całą mocą podkreślić, a i wielu członkom naszej społeczności uświadomić – w sensie mentalnym, naukowym i organizacyjnym uczestniczył w tworzeniu fundamentów, na których w ciągu kolejnych dziesięcioleci ukształtował się dzisiejszy Uniwersytet w Białymstoku, należał do ścisłego grona współtwórców białostockiej polonistyki, a przez wiele lat był jej ostoją i opoką. Jako nauczyciel akademicki, ale też jako człowiek nieobojętny na sprawy społeczności, z którą się związał, zawsze udowadniał, że można łączyć ze sobą wiele funkcji i w każdej z tych funkcji spełniać się znakomicie. Gdy w 1968 roku utworzono Filię UW w Białymstoku, podjął się trudu tworzenia biblioteki uczelnianej, od podstaw zorganizował sieć biblioteczną uczelni – bibliotekę główną i biblioteki zakładowe, z wielkim zaangażowaniem rozbudowywał księgozbiór, a w konsekwencji stworzył pierwsze – intelektualne i formalne – podwaliny pod dzisiejszą Bibliotekę Uniwersytecką im. Jerzego Giedroycia. Jeszcze podczas kierowania biblioteką rozpoczął pracę na ówczesnym Wydziale Humanistycznym, gdzie prowadził niemalże wszystkie typy zajęć o charakterze lingwistycznym. W niezwykle trudnych dla Uniwersytetu latach (1982-1984) pełnił obowiązki p.o. dyrektora Instytutu Filologii Polskiej. Wszyscy, którzy wtedy mieli zaszczyt współpracować z Profesorem, doświadczyli Jego ogromnej życzliwości, nieskazitelnej uczciwości, mogli być świadkami Jego bezkompromisowych, odważnych zachowań. Takim też pozostał na zawsze.

Działalności naukowej i dydaktycznej Profesora Piotra Wróblewskiego zawsze towarzyszyło autentyczne zaangażowanie w funkcjonowanie uczelni. Przez wiele lat kierował Zakładem Współczesnego Języka Polskiego, w latach 1999-2002 był zastępcą dyrektora Instytutu Filologii Polskiej, a w latach 2002-2008 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Filologicznego ds. Naukowych.

Jakże trudno mówić o Profesorze w czasie przeszłym. Choć od kilkunastu już lat przebywał na zasłużonej emeryturze, to ciągle pozostawał w sercu wielu pracowników Wydziału. Przede wszystkim ze względu na swoją charyzmatyczną moc, którą mimo drobnej postury w sobie nosił, ze względu na mądrość i nieograniczoną wręcz wiedzę, którą chętnie dzielił się z innymi, ze względu na erudycję i oczytanie, którymi wszystkich fascynował, wreszcie – ze względu na ogromne poczucie humoru oraz niezwykły dar opowiadania dowcipów sytuacyjnie umotywowanych. Także życzliwość, którą obdarzał wszystkich, nawet tych, co przykrość niejedną mu uczynili. Był Człowiekiem wielkiego formatu, wielkiej kultury i prawdziwie profesorskiej klasy. Takim będziemy Go pamiętać, takim w naszej pamięci pozostanie.

Pełniejszą sylwetkę Profesora Piotra Wróblewskiego zawiera artykuł:

Urszula Sokólska, Naukowy – i nie tylko – portret Piotra Wróblewskiego, „Białostockie Archiwum Językowe” 2007, nr 7, s. 5-9. https://repozytorium.uwb.edu.pl/jspui/bitstream/11320/9445/1/BAJ_7_2007_U_Sokolska_Naukowy_i_nie_tylko_portret_Profesora_Piotra_Wroblewskiego.pdf