Aktualności

Zapraszamy serdecznie na spotkanie z wybitnym uczonym z Polskiej Akademii Nauk,
Prof. Włodzimierzem Boleckim, który
14 listopada o 11:30 wygłosi wykład:
Poezja jako tekst kultury (casus Leśmiana).
Po prelekcji zaplanowano spotkanie z Profesorem, w trakcie którego będzie można zadać pytania niekoniecznie związane bezpośrednio z tematem wykładu.
Wydział Filologiczny UwB, Pl. NZS 1, s. 94, wstęp wolny

Profesor Włodzimierz Bolecki

Absolwent VI Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Reytana w Warszawie. W 1976 ukończył studia w zakresie filologii polskiej na Uniwersytecie Warszawskim, tytuł magistra uzyskał na podstawie pracy pt. Historia i biografia. „Opowieści biograficzne” Wacława Berenta. W latach 1976–1979 doktorant w Stacjonarnym Studium Doktoranckim w Instytucie Badań Literackich PAN. W 1980 obronił pracę doktorską Poetycki model prozy w dwudziestoleciu międzywojennym. W 1991 uzyskał w IBL PAN stopień doktora habilitowanego na podstawie pracy Pre-teksty i teksty. Z zagadnień związków międzytekstowych w literaturze polskiej XX w. 21 listopada 1996 uzyskał tytuł naukowy profesora.

Zawodowo od 1979 związany z Instytutem Badań Literackich PAN. Od 1991 jest kierownikiem Pracowni Poetyki Historycznej. Od 1996 jest profesorem IBL PAN. Zasiada w redakcji wydawanego przez IBL dwumiesięcznika „Teksty Drugie”. Od 1995 do 2004 był również profesorem nadzwyczajnym i zwyczajnym na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Łódzkiego w Katedrze Literatury Romantyzmu i Współczesnej. Od 2005 jest także pracownikiem naukowym w Zakładzie Teorii Literatury i Poetyki Instytutu Literatury Polskiej Uniwersytetu Warszawskiego.
Gościnnie wykładał w wielu uczelniach zagranicznych w Czechach, Danii, Francji, Holandii, Kanadzie, Słowenii, Stanach Zjednoczonych, Szwajcarii, Szwecji, na Węgrzech i w Wielkiej Brytanii. W latach 2000–2001 pracował jako profesor-gość w Instytucie Slawistyki Uniwersytetu w Uppsali.

Zajmuje się teorią i historią literatury XX wieku, m.in. twórczością takich autorów jak Wacław Berent, Witold Gombrowicz, Gustaw Herling-Grudziński, Józef Mackiewicz, Czesław Miłosz, Bruno Schulz, Aleksander Wat czy Stanisław Ignacy Witkiewicz.

Zasiada m.in. w Radzie Naukowej IBL PAN oraz Komitecie Nauk o Literaturze PAN. Należy do PEN Clubu, Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, Towarzystwa Naukowego Warszawskiego i Towarzystwa Literackiego im. Adama Mickiewicza. Od 1 września 2004 do 31 października 2006 był członkiem Rady Fundacji na rzecz Nauki Polskiej, zaś od 1 listopada 2006 jest jej wiceprezesem.

Został członkiem jury Nagrody Literackiej im. Marka Nowakowskiego.

Autor wielu książek, opracowań, artykułów i wywiadów, redaktor wydawnictw zbiorowych. Teksty jego autorstwa ukazywały się w krajowych i zagranicznych czasopismach naukowych, kulturalnych, społeczno-politycznych, jak i prasie codziennej. Jego najważniejsze książki to m.in.:

• Historia i biografia. Opowieści biograficzne Wacława Berenta, Wrocław 1978;
• Poetycki model prozy w dwudziestoleciu międzywojennym, Wydawnictwo Ossolineum, Wrocław 1982, SERIA: Z Dziejów Form Artystycznych w Literaturze Polskiej, pod. redakcją J. Sławińskiego, vol.60.
• Widziałem wolność w Warszawie. Szkice 1982-1987, Warszawa 1984, II wyd. 1989 (pod pseud. Jerzy Malewski);
• Ciemny Staw. Trzy szkice do portretu Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Warszawa 1991;
• Pre-teksty i teksty. Z zagadnień związków międzytekstowych w literaturze polskiej XX wieku, Warszawa 1991;
• Ptasznik z Wilna (o Józefie Mackiewiczu), Kraków 1991 (pod pseud. Jerzy Malewski);
• Wyrok na Józefa Mackiewicza, Londyn 1991 (pod pseud. Jerzy Malewski);
• Prawdy niemiłe. Eseje, Warszawa 1993;
• Inny Świat Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Warszawa 1994;
• Poetycki model prozy w dwudziestoleciu międzywojennym: Witkacy, Gombrowicz, Schulz i inni. Studium z poetyki historycznej, Kraków 1996;
• Rozmowy w Dragonei (z Gustawem Herlingiem-Grudzińskim), Warszawa 1997 – nominacja do Nagrody Literackiej Nike 1998^,
• Polowanie na postmodernistów w Polsce, Kraków 1999;
• Rozmowy w Neapolu (z Gustawem Herlingiem-Grudzińskim), Warszawa 2000;
• Ciemna Miłość. Szkice o twórczości Gustawa Herlinga-Grudzińskiego, Kraków 2005;
• Inna krytyka, Kraków 2006,
• Ptasznik z Wilna. O Józefie Mackiewiczu (Zarys monograficzny), Kraków 2007, 2013,
• Modalności modernizmu. Studia, analizy, interpretacje, Warszawa 2013.
• Wenus z Drohobycza: (o Brunonie Schulzu), Gdańsk 2017;
• Chack (Gracze. Opowieść o szulerach) [powieść], Kraków 2018;

Jest także autorem i współautorem scenariuszy filmów dokumentalnych poświęconych m.in. Józefowi Mackiewiczowi (Jedynie prawda jest ciekawa, 1996, reż. Robert Kaczmarek), Czesławowi Miłoszowi (Czesława Miłosza historia literatury polskiej XX wieku, 1999, reż. Ewa Pytka-Chylarecka) i paryskiej „Kulturze” (Tratwa kultury, 1996, wspólnie z Piotrem Wojciechowskim, reż. Adam Kuczyński). Napisał również scenariusz do filmu fabularnego pt. Ostatni dzwonek (1989) w reżyserii Magdaleny Łazarkiewicz.